«Βουτιά» στο Βόρειο Σέλας, «απόβαση» στον Αρκτικό Κύκλο – Β΄ μέρος
Παραδοσιακές, ξύλινες κυκλικές καλύβες, με εστία φωτιάς στο κέντρο που περιτριγυρίζεται από sleeping bags και δέρματα ταράνδων, μας φιλοξένησαν για ένα βράδυ στο εκτροφείο χάσκι Villmarkssenter, το οποίο βρίσκεται σε απόσταση μιας ώρας από το Τρόμσο.
Πρόκειται για ένα σημείο μοναδικής ομορφιάς, δίπλα στη θάλασσα (μην ξεχνάτε πως είμαστε στα βόρεια φιόρδ), όπου εκτρέφονται και φιλοξενούνται 310 αξιαγάπητα χάσκι (+20 επιπλέον αγωνιστικά σκυλιά). Πάντα ορεξάτα για χάδια, τρέξιμο και παιχνίδια, ενώ σε κάθε ευκαιρία πέφτουν -που αλλού;- στα χιόνια για να κυλιστούν!
Φτάνοντας εκεί, αντικρίζει κανείς τις παραδοσιακές καλύβες, τον κύριο χώρο του εκτροφείου, αλλά και τα «υπνοδωμάτια» των τριχωτών μας φίλων, με το ονόματά τους γραμμένα επάνω τους.
Η αλήθεια είναι, πως με το που περνάς την είσοδο της παραδοσιακής καλύβας όπου και θα διανυχτερεύσεις, με τη φωτιά στο κέντρο να δεσπόζει, ξέρεις πως οι εμπειρίες που θα αποκομίσεις από αυτό το μέρος θα μείνουν για πάντα χαραγμένες στο μυαλό σου, μαζί με ένα μόνιμο χαμόγελο!
Η ξενάγησή μας (αφού έχουμε πιει το απαραίτητο ζεστό ρόφημα) ξεκίνησε με την επίσκεψη στα σπιτάκια των σκύλων, και περιελάμβανε φυσικά… απεριόριστα παιχνίδια και αγκαλιές. Στη συνέχεια, ήρθε η ώρα του ταΐσματός τους (σ.σ.: το γεύμα τους, σε καμία περίπτωση δεν φαίνεται… λαχταριστό – τουναντίον μάλιστα! Ωστόσο οι ειδικοί εκεί έχουν μελετήσει τις ανάγκες των χάσκι και φροντίζουν το γεύμα τους να είναι το πλέον θρεπτικό για εκείνα). Το αποκορύφωμα, δε, του… cuteness, ήρθε τη στιγμή που βρεθήκαμε ανάμεσα σε κάμποσα πανέμορφα κουταβάκια χάσκι, τα οποία (όπως όλα τα μωρά!) είχαν αστείρευτη όρεξη για παιχνίδια (έγινε σαφές ότι λατρεύω τα σκυλιά, ε;).
Η ώρα είχε πλέον περάσει, ο ήδη σκοτεινός ουρανός είχε μαυρίσει ακόμη περισσότερο, και το γεγονός πως βρισκόμασταν αρκετά μακριά από τα φώτα της πόλης, μας έδινε τη δυνατότητα να τον παρατηρήσουμε ακόμη καλύτερα. Το «σκηνικό» είναι πλέον το εξής: Καθισμένοι σε παγκάκια, γύρω-γύρω από τη δυνατή φωτιά, ψήνοντας marshmallows. Η -Ελληνοϊταλίδα- ξεναγός μάς αφηγείται ιστορίες για τη ζωή των χάσκι, τη ζωή στον Αρκτικό Κύκλο και για το Βόρειο Σέλας. Και εσύ, ελπίζεις πως όπου να ‘ναι θα το δεις. Θα εμφανιστεί. Και αν είσαι τυχερός, ναι, μπορεί!
Ακόμη και ο ύπνος εκεί, ήταν ιδιαίτερος! Ξαπλωμένοι όλοι γύρω από τη φωτιά, μέσα στα sleeping bags και κάτω από τις κουβέρτες (απαραίτητος είναι και ο σκούφος στο κεφάλι διότι οι χαμηλές θερμοκρασίας ενδέχεται να προκαλέσουν πονοκέφαλο). Επίσης, ορίζονται «βάρδιες» για τη διαρκή αναζωπύρωση της εστίας που μας ζέσταινε κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Καθισμένοι σε παγκάκια, γύρω-γύρω από τη δυνατή φωτιά, ψήνοντας marshmallows. Και εσύ, ελπίζεις πως όπου να ‘ναι θα το δεις. Θα εμφανιστεί. Και αν είσαι τυχερός, ναι, μπορεί!
Και όλα αυτά, δίπλα στην παγωμένη θάλασσα και ανάμεσα σε πυκνά χιόνια, παγωμένους κορμούς δέντρων και λοφάκια. Με την ταχύτητα να αυξάνεται και να μειώνεται ανά διαστήματα (και τα σκυλιά να πέφτουν κάτω στην πρώτη ευκαιρία για να παίξουν με το χιόνι!) έχεις τη δυνατότητα να έρθεις τόσο κοντά στη σπάνια φύση της Νορβηγίας. Με κάποιον τρόπο, «αγγίζεις» την κουλτούρα των ντόπιων και αντιλαμβάνεσαι τον παραδοσιακό τρόπο ζωής τους.
Η ειδική στολή που παρέχεται από το κέντρο είναι απαραίτητη για να αντέξεις στο κρύο κατά τη διάρκεια της βόλτας. Ωστόσο, καμιά θερμοκρασία δεν είναι ικανή να «παγώσει» την έκσταση που σε διαπερνά εκείνες τις στιγμές…
Φάλαινες και όρκες, σε πλήρη δραστηριότητα, βρίσκονται μια ανάσα μακριά από εμάς. Η εμπειρία της παρατήρησης από τόσο κοντινή απόσταση, αποτελεί το απόλυτο χειμερινό σαφάρι.
Επιβιβαζόμαστε στο υβριδικό καταμαράν. Περνώντας ανάμεσα από τα φιόρδ, απολαμβάνεις την ιδιαίτερη γεωμορφολογία του τόπου. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής, οι ξεναγοί μας μιλούν για τις φάλαινες και τα δελφίνια, για τις συνήθειές τους και τον τρόπο ζωής τους, την ώρα που απολαμβάνουμε ζεστά ροφήματα.
Μετά από πορεία 2-2,5 ωρών, έχουμε φτάσει πια στο κατάλληλο σημείο, όπου βρίσκονται συγκεντρωμένες κάμποσες φάλαινες και όρκες. Οι μηχανές του καταμαράν, σβήνουν, και πλησιάζουμε όσο το δυνατόν πιο διακριτικά κοντά τους. Ο ήχος των φυσητήρων τους είναι τόσο χαρακτηριστικός και μοναδικός, που αποτυπώνεται στο μυαλό σου για πάντα. Παιχνίδια στο νερό, βουτιές από ψηλά, και το κυνήγι τους για τροφή, όλα γίνονται με κινήσεις απόλυτης ακριβείας, παρά το εντυπωσιακά μεγάλο μέγεθός τους.
Φάλαινες και όρκες, σε πλήρη δραστηριότητα, βρίσκονται μια ανάσα μακριά από εμάς. Η εμπειρία της παρατήρησης από τόσο κοντινή απόσταση των συγκεκριμένων μεγαλόσωμων ζώων, αποτελεί το απόλυτο χειμερινό σαφάρι!
Παράλληλα, οι παφλασμοί στο κύμα είναι δυνατοί την ώρα που -τα φιλικά προς τον άνθρωπο- αυτά κήτη επιδίδονται σε κυνήγι ρέγγας, για να τραφούν.
Είναι γεγονός, πως το κρύο είναι τσουχτερό, ειδικά αν τολμήσεις να ανοίξεις την πόρτα και να βγεις έξω από το σαλόνι του καταμαράν όταν αυτό βρίσκεται ακόμη εν κινήσει (όμως, πρέπει να το κάνεις! Η θέα είναι συγκλονιστική!). Είναι χαρακτηριστικό, πως υπάρχει περίπτωση το καταμαράν να αναγκαστεί να αλλάξει την πορεία του, ή ακόμη και να μην καταφέρει να φτάσει ποτέ στον τελικό του προορισμό, εξαιτίας των πάγων!
Tip: Αν η φουρτουνιασμένη θάλασσα σας πειράζει, εξοπλιστείτε με δραμαμίνη! Θα σας φανεί χρήσιμη!
